Αποφάσισα, υποκινούμενος από πρόσφατοκαι ακόμα νωπό γεγονός που με κρατά μουδιασμένο, να μοιρασθώ μερικές σκέψειςμου, όπως άλλωστε συνηθίζω να κάνω, με όλους εσάς τους συναδέλφους και τους«συναδέλφους», τους οικονομικούς γίγαντες , αλλά και τους νάνους, τα μεγάλα,αλλά και τα μικρά ψαράκια, με τα οποία κολυμπάμε μαζί στα θολά νερά τωνμνημονίων, στην εποχή της πλήρους αλώσεως και απαξιώσεως του λειτουργήματος πουυπηρετούμε! Είμαι βέβαιος πως εκεί μέσα στο πλήθος θα βρεθούν αυτάκια που θασυνυπογράψουν τη διαμαρτυρία μου και θα έχουν και εκείνα πονέσει από τονπαγωμένο αέρα της ψυχρής λογικής των αριθμών και της ψυχολογικής εξόντωσης τουοικονομικά αδύναμου. Προ ολίγων ημερών, στο φαρμακείο που ακόμα διατηρώ, με επισκέφτηκεΔικαστικός Επιμελητής για να μου επιδώσει Διαταγή Πληρωμής, που εξέδωσε εναντίονμου ο Συνεταιρισμός των Φαρμακοποιών Αχαΐας, με σκοπό την αποπληρωμή σε είδος(προφανώς), παλαιών οφειλών μου στην Επιχείρηση. Μου προκάλεσε αλγεινή εντύπωσηκαι βαθύτατη απογοήτευση  το γεγονός,αφού το σχετικό χρέος τελεί υπό διακανονισμό, βάσει διμερούς συμφωνίας καιμέχρι πρότινος τουλάχιστον εξοφλείτο αξιοπρεπώς με δεδομένη βέβαια και τηνασφυκτική οικονομική συγκυρία. Υπήρξε εν πάση περιπτώσει μια τυπική και μιαάτυπη συμφωνία μεταξύ των δυο πλευρών στην οποία και επείσθην. Και τώρα θαχαμογελάσετε και θα πείτε…. καλά και εσύ πείστηκες???? Προφανώς, το αξιακό μουσύστημα και η πίστη στον έντιμο λόγο δημιουργούν ένα πρίσμα ανάλυσης τηςπροσλαμβανόμενης πληροφορίας που μόνο μειδιάματα θα προκαλούσε σε εκείνους πουθεωρούν ξεπερασμένες τέτοιες έννοιες. Για αυτό όμως δεν πρόκειται να απολογηθώ.Εις με τις αξίες του. Ας πάμε παραπέρα. Κατ αρχήν μεγάλη μερίδα συναδέλφωναντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και αυτό δηλούται καταφανώς και απότην πλειάδα πωλητηρίων επιχειρήσεων. Ποιο πρόβλημα λύνει αυτή η απόφαση τουξαφνικού θανάτου? Για ποιο λόγο δεν ενημερώθηκα? Από ενάρξεως της λειτουργίαςτου φαρμακείου που διατηρώ, προμηθεύομαι φάρμακα από τη Συνεταιριστική φαρμακαποθήκηείτε κατά αποκλειστικότητα, είτε εν μέρει και αυτό σημαίνει αυτόματα και κάποιοοικονομικό όφελος για τη Συνεταιριστική επιχείρηση, που ανήκειστους  αγαπητούς συναδέλφους. Ακόμα καιστον ενάμιση χρόνο που φυλλοροώ, προμηθεύομαι τοις μετρητοίς προϊόντα. Αυτά τα ολίγαέστω χρήματα, καταλήγουν στο ταμείο της Συνεταιριστικής επιχείρησης. Σωστά??Σωστά. Θεωρώ λοιπόν ότι θα έπρεπε να ενημερωθώ, στο πλαίσιο και της καλήςσυνεργασίας που έχουμε όσα χρόνια λειτουργώ,… πριν την Εκτέλεση! Ο υπόδικος θανατοποινίτηςέχει το δικαίωμα να γνωρίζει. Όποιος διαφωνεί, η άποψή του είναι σεβαστή. Καιελάτε τώρα να συζητήσουμε για το ανέκδοτο, όχι αυτό με τον Τοτό, το άλλο με τηνΟμπρέλα των ΣΥΦΑ!!!! Ομπρέλα γύρω από τους φαρμακοποιούς οι ΣΥΦΑ. Έτσι είχαμεπει σε κάποιο από τα χαμένα μου δίωρα στην γενική συνέλευση προ διετίας. Ομπρέλαγύρω από ποιους? Ααα, αφορούσε μάλλον μόνο τους κατόχους μεριδίων. Συγγνώμη δενκατάλαβα, δεν καταλαβαίνω γενικά… Και οι άλλοι? Εκείνοι που δεν πρόλαβαν ναματσωθούν για να αγοράσουν μερίδια? Αυτοί, στην βροχή …χωρίς ομπρέλα. Οιομπρέλες λοιπόν δεν ήταν για όλους, δεν αφορούσαν τα μικρά ψαράκια, αλλά τουςκορυφαίους θηρευτές. Και οι ΣΥΦΑ είναι πενήντα ταχυτήτων ως προς την πιστωτικήτους πολιτική. Όποιος μπορεί και έχει πουγκί, την παλεύει στους χαλεπούςκαιρούς, με 85 μέρες πίστωση. Όποιος δεν έχει πουγκί, στον Καιάδα να τουπάρουμε και τα σώβρακα, μετά από τις ταπεινωτικές ομοβροντίες των φακελίσκων μετο Κασέρι (moneycash).Ντεν έχει cash,Ντεν παίρνει φάρμακα. Για να μη θίξουμε και τον ακριβοδίκαιο τρόπο με τον οποίο διανέμονται τα σκευάσματα πουεμφανίζουν ελλείψεις. Πρώτα οι μεγαλομέτοχοι-μεριδιούχοι, μετά όσοι έχουνπρόσβαση σε κάποιον από αυτούς και έπειτα η ανώνυμη πλέμπα. Ωραία ομπρέλα, αλλάέχει τρύπες και μπάζει και στο τέλος… τέλος θα γίνουν όλοι μούσκεμα. Κατά τηνταπεινή και κατά πολλούς σίγουρα ρομαντική και ανεδαφική μου άποψη η ομπρέλα,θα έπρεπε να προστατεύει τους μικρούς και αδύναμους, εκείνους που θέλουν και αποδεδειγμέναδεν μπορούν να είναι συνεπείς σε αυτή την οικονομική λαίλαπα που έφερε ακόμακαι πάλαι ποτέ ισχυρούς στο χείλος της οικονομικής καταστροφής. Θα έπρεπε ηομπρέλα να εξασφαλίζει με κάποιο τρόπο την στοιχειώδη αξιοπρεπή λειτουργία ακόμακαι του πιο μικρού σε τζίρο φαρμακείου, το οποίο επιτελεί κοινωνικό έργο και ναμην λύνουμε το πρόβλημα με ατάκες του τύπου ΄΄όποιος δεν μπορεί ας το κλείσει΄΄. Ειδάλλως, οι Συνεταιρισμοί αςεξυπηρετούσαν αποκλειστικά τους συνεταιρισμένους συναδέλφους. Αλλά δυστυχώςεκείνο που ισχύει είναι ο νόμος της ζούγκλας, δηλαδή το δίκαιο του ισχυρού καιως εκ’ τούτου, το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και αυξάνει το μέγεθος τουοικολογικού του θώκου, πολλώ δε μάλλον όταν η πίττα βαίνει μειούμενη. Έτσιδουλεύει η αγορά! Ας το καταλάβουμε οι συναισθηματικά άγουροι. Ας σταματήσουμεόμως τη μπουρδολογία περί κοινού και αρραγούς μετώπου, περί αλεξιβροχίων καιάλλων ταπεινών επινοήσεων και ας πάρει ο καθένας την θέση που μπορεί ναπληρώσει. Πατρίκιοι και Πληβείοι του φαρμάκου. Οι σκέψεις μου δημοσιοποιούνταιμε σκοπό να αποτελέσουν ερέθισμα για μια περισσότερο σοβαρή και υπεύθυνηθεώρηση της υπεραξίας ΄΄φαρμακείο΄΄ και αυτό διότι αν αυτή η υπεραξία δενλάμψει στα μάτια μας, τόσο ώστε να αποτελέσει αδιαμφισβήτητο τεκμήριο ύπαρξης,απλά δεν υπάρχει αύριο. Θα επέλθει ο οριστικός θάνατος του εμποράκου. Ο καθέναςας κρίνει τα γραφόμενα με βάση την ποιότητά του και όχι τη θέση του.

                                                                                                            Με τιμή

Δρ. Σωτήριος  Γ. Σιδέρης

                                                                                                  Φαρμακοποιός

Μέλος του Φ.ΣΑχαΐας