Αναφερόμενος στη φαρμακευτική δαπάνη,  ο κ. Λυκουρέντζος δήλωσε ότι ηφαρμακευτική δαπάνη το 2005 ήταν 2,87 δισεκατομμύρια ευρώ για ένα έτος στη χώρακαι το 2009 έφτασε τα 5,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Σήμερα λοιπόν έχουμε συμφωνήσεινα επιστρέψουμε στα επίπεδα του 2005 στο 2,88 δις ευρώ. Ξέρετε τι σημαίνειαυτό; 240 εκατομμύρια ευρώ το μήνα για φάρμακο», προσθέτοντας ότι «αλόγιστη φαρμακευτική δαπάνη δε σημαίνει καλύτερη περίθαλψη. Αντιθέτωςκάθε ευρώ πρέπει να πιάνει τόπο. Κι εδώ είναι διάφορα τα οποία από άλλα κέντρακαι κύκλους επιχειρούνται, διότι για κάποιους επιτηδείους ο χώρος της υγείαςήταν χώρος πλουτισμού».

            Όσο για τοφημολογούμενο πλαφόν των 1.500 ευρώ στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ο κ.Υπουργός για μια ακόμη φορά επεσήμανε ότι«Αυτή η πρόταση δεν έχει τεθεί στησυζήτηση που κάνουμε, έχει ακουστεί, πιο πολύ την άκουσα από τουςδημοσιογράφους παρά μου ετέθη επισήμως», ενώ η συνέντευξη ολοκληρώθηκε με την παρατήρηση του κ. Λυκουρέντζου πως«Κατηγορηθήκαμε ότι «είμαστε στηνΚυβέρνηση λογιστές κι ότι μας ενδιαφέρουν οι αριθμοί κι όχι οι άνθρωποι». Μαςενδιαφέρει, όμως, ο άνθρωπος, οι υπηρεσίες υγείας, η φροντίδα της Πολιτείας,βεβαίως με διαχείριση ορθολογική.

            Θέλω όμως να πω κάτι, το οποίο τοαισθάνομαι από την καταγωγή μου από την Αρκαδία. Εγώ ξέρω ότι κάθε νοικοκύρηςστο σπίτι του είναι καλός λογιστής, φροντίζει ο καλός νοικοκύρης να τα βγάζειπέρα χωρίς να χρωστάει ή αν χρωστάει, να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του.Δηλαδή θέλουμε μια Κυβέρνηση που θα νοικοκυρέψει τα πράγματα ή που θα αφήσει ναεξελιχθούμε προς την πορεία της καταστροφής μέσα από τα υπέρογκα χρέη; Εγώπροτιμώ τον καλό νοικοκύρη, τον καλό λογιστή και στην οικογένεια και στηνΚυβέρνηση και στην Πολιτεία.